Aptalın Plasenta İçinde Hazin Yüzüşü

Anlık bir önemsenmenin sarhoşluğuna paha biçilemez

Her şey an an fotoğraflanır, asılır hafızanın baş köşesine

On’la uyunur, on’la kalkılır

Sesi kulağ’nı ısırır, bakışı okşar

Öz olduğ’nu sanmak bun benzerin içinde

Hiç değilse bir an ben sanılmanın hazin coşkusu

Aptalın Doğumu

Aynı gün

Aynı an

Onlarca sen bir odada

Onlarca sen bir dünyada

Aynı zaman aralığ’na hapsolduğun milyonlar

Ağlayacaksın

İki memeden birini seçtirecekler

Uyuyacaksın

Alışacaksın

Aptalın Ölümü

Bir anlığ’na ışıldadığ’nı sanmana neden

Bir yıldız hissettiren

Kendini ben sanan bir zavallı olman

Sen yoksan o var, o olmadığında şu, şu olmadığında…

Bir meşgaleden başka bir şey değilim kendi adıma

Bugün benimle oynar

Yarın

Bir başkasının kulağ’nı ısırır sesi

O fotoğrafı da asarsın hafızanın baş köşesine

Milyonlar arasına karışır kaybolursun

Umut biter, telaş biter, savaş biter