Utanmıyorum gözlüğ’mün kırığından

Bir uçtan öte uca yatık çatlağından

Kopmayacak bir kıyamet kırılmış da

Yarısı yukarıda bir yarısı aşağ’da kalmış mahşerin

*

Tepeden tırnağ’ titriyor elim bun kıyam karşısında

Boğazımda acımış bir dere, yaş ağaç dalı gibi kırılmış aynalardan yansıyan

Çırçıplak balıklar bekliyor tanrının huz’runda

Gözlüğ’mün doğusundan batısına inceden kadın gibi yatık bir kırık

Yaşıyor muyuz diye soruyorum parçalarıma

Yo’ diyoruz, sadece neden olmasınlar oluyor hayatta

Her şeye rağmen devam ediyor ölüm