I

Rükuda son bir tekbirin vicdanına sığınmış cumbalı evlerden sökülenler

Dağılırlar ipi kopmuş doksan dokuzluk bir tespih gibi

Gün ise kerhaneye

Geceleyse minareli sokağ’ çıkarlar sanki bir bekleyenleri olacakmış gibi

Kıç ceplerinde taşıdıkları kırık tarak ve her aynada kırık yüzlerine bakarak

Tükrükle saçlarını geriye tararlar

Belki bir sarma sigara yakarlar çömelip

Ruz-i mahşeri beklerken

Bizden bahsederler

II

Parçalanmış bir yıldızın ışığ’na sakladığı gayz

Ulaşıp çirkinliğ’ne insan suretine bürünmüş çirkin etin

Kazı kazı kazı

Kaç milyar yıl kazırsan kazı

Canım’ tenden sökmeden

Kalmayacak benden azı

III

Nil kıyısında doğdum, ikiye böldüm dünyayı

Diğer yarısında sen

Yo’ sanılmasın bu kıyısında ben kaldım

Hiç

Bir

Şey

Kalmadı

IV

Yirmi dört ayar bir yıldız kurutuyor laylon iplere serilmiş cansız günleri

İstese rüzgar eser, kımıldatır bu cansızlığı istese

Hephaistos’un elinde eğe

Salt sıkıntıdan

Bir gülümseme çiziyor, demirden yüzüne