Sus

·

I

*

Bomboşluktu evren

Sonra gelip duvarlarını koydular hücrelerimizin

Duvarları çivilere taşıttılar

Çivileri

bom

boş

çerçevelere

*

II

*

Yarılandı

Seni seven hücrelerim, atomlarım, çekirdekleri…

Kandiller henüz sönmeden bir çağrı

Radyo yayını diyeyim ben

Sen de ölüm garantili berrak su yılanı

Kalbim o gün Ruanda

Vahşetine merhaba

*

Azaldı

Seni seven yanım, tepem, tırnağım, gözümde yaşım, pencereden bakışım

Sevmeyen yanının ateşinde

Yasaklı bombalar, kimyasallar

İçime içime batırdığın süngü

Etim damarım çocukluğum o gün Sierra Leone

Kollarımı kesen vicdanına merhaba

*

Kalakaldım

Yanmış bir ağaç, isli bir kaplumbağ’ kabuğ’, benden kaldıysa ne

bir hiç şey

Kalmadıysa ne

Anladığım ne varsa

Anlamadın

Sağlık olsun, sen de kendin kadar insansın

*

Önce ses, sonra sus

*

Kabusa dönen her rüya gibiydi varlığın

Öldürülerek uyandırıldım

*

I

*

Bomboşluktu gözlerin

Pürüzsüz uzaylar koydular sonra

Çok da yakıştı yokluğ’na

Yorum bırakın

Get updates

From art exploration to the latest archeological findings, all here in our weekly newsletter.

Abone Ol